Ομιλία κ. Χαράλαμπου Μπακιρτζή στα εγκαίνια τις έκθεσης Μεταμόρφωσις

Σέργης Χατζηαδάμος, Μεταμόρφωσις, Annabelle Hotel, Κάτω Πάφος, 8/6/2019

Με ηυξημένο ενδιαφέρον προσέρχομαι στα εγκαίνια της έκθεσης του Σέργη Χατζηαδάμου «Μεταμόρφωσις» για να εκφωνήσω σε σύντομο χαιρετισμό τις σκέψεις μου, και τον ευχαριστώ που μου ζήτησε να τις παρουσιάσω.

Ο Σέργης Χατζηαδάμος στην επεξεργασία του θέματος, που σήμερα παρουσιάζει, είχε να αντιπαλαίσει, να διαχειριστεί και να δαμάσει τα ακόλουθα :

1. Το παρελθόν του και τον χαρακτήρα του.  

2. Το θέμα της έκθεσης, που είναι ο μετασχηματισμός των αντικειμένων από την  φθορά του χρόνου και η μεταμόρφωση των ανθρώπων.  

3. Την απεικόνιση της μεταμόρφωσης.  

4. Τους συντοπίτες του.  

5. Την αναμέτρηση με τον Άντη Χατζηαδάμου.  

Γίνομαι

πιο αναλυτικός:

1. Το παρελθόν του και τον χαρακτήρα του. Ο Σέργης γεννήθηκε το 1975 στη Νότια Αφρική και μεγάλωσε στο Κτήμα Πάφου. Γιος του διακεκριμένου καλλιτέχνη Άντη Χατζηαδάμου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τους γνωστότερους καλλιτέχνες της Πάφου, τον Κώστα Οικονόμου, τον Γιώργο Κοτσώνη, τον Ανδρέα Χαραλαμπίδη, την Κλάρα Ζαχαράκη, τον Ανδρέα Μακαρίου, τον Στας Παράσχο, να συζητά μαζί τους και να επηρεάζεται από αυτούς. Μαθητής κάθισε σε μαθήματα τέχνης κοντά στον Ρήνο Στεφανή, την Σούζαν Βάργκας, την Μάριαμ Σουχάνοβα Φουκαρά. Σε αυτόν τον οικείο κύκλο συνειδητοποίησε το τοπικό εικαστικό λεξιλόγιο, τη ροπή προς τα πράγματα και το ανεξίτηλο φως της Πάφου. Μετά το 1997 έκανε σπουδές σε διάφορα Εργαστήρια και Σχολές Τέχνης των Αθηνών καταλήγοντας στην εικαστική τεχνολογία και στο graphic design. Ο Σέργης δεν φοίτησε τελικά στη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, όπου η υποχρεωτική επεξεργασία της μορφής θα ισοπέδωνε, έχω τη γνώμη, την αυθεντικότητά του. Επέστρεψε στην Πάφο και άρχισε να ασχολείται με χρησιμοποιημένα ευτελή μικροαντικείμενα, αποκόμματα, κουτιά τσιγάρα, βιβλία, φακέλους, κυρίως δελτία παραγγελίας στο εστιατόριο Χονδρός στην Κάτω Πάφο και να σχεδιάζει σε αυτά με φρενίτιδα, επεμβαίνοντας στην χρήση τους και αλλάζοντας τη φύση τους. Είναι ασυγκράτητος στην εικαστική επέμβαση πάνω στα πράγματα καθιστώντας τα δρώμενα.  

2. Το θέμα της έκθεσης, που είναι ο μετασχηματισμός των αντικειμένων από την φθορά του χρόνου και η μεταμόρφωση των ανθρώπων. Είδος επέμβασης είναι και το θέμα της έκθεσης σήμερα. Ξεκινά από τις γυάλινες πλάκες αρνητικών του φωτογράφου της Πάφου, Σπύρου Χαρίτου (1901-1990), συνεχίζει με τις γυάλινες πλάκες και καταλήγει στις γυάλινες πλάκες, οι οποίες στο μεταξύ έχουν διαφοροποιηθεί εις τρόπον ώστε να μην είναι ει μη μόνον επιφανειακά οι γυάλινες πλάκες που ο Σέργης βρήκε στο υπόγειο του Χαρίτου. Ο Σπύρος Χαρίτου γεννήθηκε στην Κισσόνεργα το 1901 και, όπως γνωρίζετε όλοι, υπήρξε για δεκαετίες ο φωτογράφος της Πάφου αποτυπώντας στο γυαλί πρόσωπα, οικογένειες, φιλικές ομάδες, σκηνές και τοπία με μπαλζακική πληθωρικότητα. Ο Σέργης έφθασε στο αρχείο του Χαρίτου για να αντλήσει από αυτό ένα άλμπουμ αδημοσίευτων φωτογραφιών, μία έκθεση για την καθημερινή ζωή στην Πάφο, κάτι τέτοιο, όπως έκανε και με το βομβαρδισμένο το 1974 λιμανάκι της Πάφου. Και τότε στο υπόγειο συνέβη η έκπληξη : Ο ίδιος γράφει: «Ο χρόνος είχε δημιουργήσει τη δική του υπογραφή πάνω στη γυάλινη πλάκα. Η υγρασία του υπογείου είχε εισχωρήσει ανάμεσα στις πλάκες φτιάχνοντας δικούς της φανταστικούς κόσμους. Η φυσική και τυχαία συγκόλληση των πλακών μεταξύ τους» έφερε στην επιφάνεια την παραμόρφωση της πραγματικότητας. Αυτό που προκάλεσε το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον του Σέργη Χατζηαδάμου είναι ο φυσικός μετασχηματισμός των αντικειμένων, δηλαδή των γυάλινων πλακών, και η τυχαία αλλά οριστική μεταμόρφωση των εικονιζομένων σε αυτές ανθρώπων και η ασάφεια της ταυτότητάς των. Και άλλαξε πορεία: αντί του λευκώματος φωτογραφιών έφθασε στη σημερινή έκθεση.

Η συμβολή λοιπόν του Σέργη Χατζηαδάμου είναι ότι εξετίμησε τη φθορά του χρόνου ως είδος εξώκοσμου σχεδίου και αποτύπωση της άπιαστης διάστασής του. Εξετίμησε το παράλογο καθρέφτισμα των μορφών χωρίς να ενδιαφέρει ποιές είναι μπροστά και ποιές είναι πίσω, γοητευμένος από την εσωτερική δόνηση του τυχαίου που συγχέει την αλήθεια με το ψέμα.

3. Την απεικόνιση της μεταμόρφωσης. Ο Σέργης διατήρησε φιλική εν μέρει σχέση διαχείρισης του υλικού του. Χρησιμοποίησε τις πλάκες στην αρχική τους χρήση και τις τύπωσε όχι σε φωτογραφικό χαρτί αλλά με τη βοήθεια της τεχνολογίας σε φύλλα αλουμινίου με έντονο κοντράστ με σκοπό να μετατρέψει τις αναμνηστικές φωτογραφίες σε αυθύπαρκτα έργα τέχνης. Προσωπικό χαρακτήρα έχει η χρωματική επέμβαση στα πρόσωπα και το σβήσιμό τους δείχνοντας με εμφανή τρόπο την αντίθεσή του όχι στο τί αυτά απεικονίζουν αλλά στον τρόπο με τον οποίο αυτά απεικονίζονται.

4. Τους συντοπίτες του. Παρ’ όλ’ αυτά μέσα από τα έργα του υπάρχει η ζεστή ανάσα αυτού που φαινομενικά αρνείται: γενιές συμπατριωτών του Παφιτών παρελαύνουν, συνοδεύουν και παρακολουθούν με τα μάτια της ψυχής των το έργο του, και μέσα από τα κρυμμένα πρόσωπα των εικόνων τα μάτια των σημερινών Παφιτών αποτελούν το κοινό και τον κριτή του έργου που σήμερα εκτίθεται, και τους προτρέπω να αναρτήσουν τα έργα στους τοίχους των σπιτιών τους.  

Την αναμέτρηση με τον Άντη Χατζηαδάμου. Αυτό που είναι τέχνη στη σημερινή έκθεση του Σέργη Χατζηαδάμου δεν είναι το εικαστικό έργο, όπως το ξέρουμε, δηλ. χρώματα και πινέλα, αλλά η επιλογή, η κρίση, η αξιολόγηση, η κατάφαση στη διαστροφή της ομορφιάς σε ασχήμια μέσα από την αδυσώπητη φθορά του χρόνου, και η επιλογή παρουσίασής του. Μέσα από τέτοιες διαδικασίες πηγάζει η αγάπη προς τον άνθρωπο, η αισιοδοξία για τη ζωή, και η είναι η καλλίτερη αναμέτρηση του γιου με τον πατέρα και η δικαίωση της συνέχειας από τον Άντη στον Σέργη Χατζηαδάμου. Ο Σέργης Χατζηαδάμος είναι ένας δυναμικός σύγχρονος εικαστικός καλλιτέχνης, του οποίου η έκθεση με τίτλο «Μεταμόρφωσις» σήμερα εγκαινιάζεται. © Χ. Μπακιρτζής 2019 Διευθυντής του Ιδρύματος Αναστάσιος Γ. Λεβέντης

Sergis HadjiadamosSeptember 16, 2019